üzülüyorum

dinlemiyorsun bile beni..
ya da belki de bu tok sesimi bir ben duyabiliyorum
sen benim güldüğüme bakma..
gülmezsem eğer..
üzülüyor dersin..
üzülüyorum.. ama sen bilme üzüldüğümü...
çünkü sen benim kadar üzülmüyorsun.. yani eşit değiliz anlayacağın..
şimdi ben tabi dudaklarından alırken her kelimeni..
aynı anda
aklından geçenleri okumaya çalışıyorum gözlerinden...
sen bunun farkında değilsin..
farkındasın umrunda değilim bi şekilde
neden zorluyorsun beni bilmem....
zorluyacaksın da belli ki uzun bi müddet...
hani amacın.. aklımı başıma getirmekse.. ne mutlu bana..
ama tad alıyorsan sadece.... niye öldürüp bırakmıyorsun beni....