zilleri olan çocuk

öksürürken yanıyordu boğazım.. hiç hoşuma gitmiyordu... sinirlerim geriliyordu bir şeyler bana acı çektirdikçe.. bu sefer acı çektiren bana kendi bedenimdi... zilleri çalan çocuğa baktım o an.. onun gölgeli gözlerine... bana bakıyordu.. simsiyah saçları vardı... güzel gözleri.. beyaz bir teni... ve sade bir ifadesi.. her çocuk kadar gerçekti... doktorum geldi hasta yatağımda beni kontrol etmek için... serumlar.. daha ne işe yaradığını bilmediğim şu garip cihazlar... insan kimyasını çözmekle uğraşan doktor bana şöyle dedi.. " üzgünüm.." ben de .. ben de üzgünüm aslında ... neden olduğunu dahi bilmiyorum... ama üzlüyorum işte kim bilir belki acıyorum kendime.. ya da korkuyorum ölmekten... zilleri çalan çocuk bana baktı ve " korkmanın gereği yok" yoktu.. faydası ne ki korkmanın bana " çünkü korkacak bir şey yok" duymaya ihtiyacım olan sözdü bu... doktor bunu bana söylemişti.. ama beni inandıramadı... gerçek olmasa da kandırılmak iyi geliyordu sanırım kimi zaman.... "zillerin nerde" dedim... doktor " anlamadım " dedi " size demedim doktor.. öyle kendimle konuşuyordum" başını sallayıp odadan çıktı ve gitti... küçük elini cebine soktu ve cebinden altın sarısı küçük bir çift zil çıkarttıı.. " ölüm meleğinin kara bir örtü üstünde gelmesi gerçekten korkunç olurdu... bir çocuk olması daha iyi geldi nedense bana... ve o korkunç orak yerine bir çift zil.." gülümsedi böyle diyince ben... " insanın hayal gücü.. insan kendine acımasız.. olmayan bir şeyi hayal eder.. ve kendini korkutur... hayal gücünüzü seviyorum... ama ne olduğunu bilmiyorum.. bizler hayal kuramayız.." garip gelmişti... ama hoşuma da gitmişti.. demek ki insanın ayrıcalığı burdan geliyordu.... " yani insanlar özel midir".. üstün diyecek kadar kaba değildim.. " özel olmasaydınız buraya ayağınıza kadar gelmezdim yıllarca.... gönüllü olmazdım" mutluydum.. ne olsa hayat boyu sevdiklerimi hep tanrıya emanet etmiştim.. ölürken de zilleri olan çocuğa emanet edebilirdim.. o onlara eminim ki bana davrandığı kadar kibar davranır... ve zilleri çaldı... zillerin sesi çok güzeldi.. çok güzeldi.. çok....