amaçsız yazı

hikayenin çizilip yazılma tarihi: 06/07/07... öğleden sonra civarları... efkarlı bir gün.. efkarlı bulutların gizemli yolculuğu... böyle yağmulrlu günlerde ben acaib oluyorum.. bambaşka biri doluyor içime.. o bakımdan bugün böyle şeyler çizip yazdım nedense.. yazıyla başbaşasınız.. bu yazının herhangi bi amacı yoktur...saygılar...

aslında benim en büyük hayalim bir pazartesi sabahı uyandığımda kravatımı takıp gideceğim bir işimin ve ben giyinirken geride bıraktığım sıcak yatağımda duru bir güzelliğin olmasıydı.. ama olmadı... bunun için hiç üzülmedim.. bu bir hayaldi sadece.. başarabileceğim bir şey değil...



18'li yaşlarımda uzun bir saçla gezindim durdum... benim hiç şekil almayan, jöle tutmayan saçlarım (bakmayın kendimi yapılı çizmişim, oysa sıska herifin tekiyim.. :D ) .. ama tabi sonraları saçlarımı kesmek zorunda kaldım.. çünkü çizim yaparken önüme düşüyor.. ve gözlerimi ağrıtıyordu.. zaten ben kendimi bildim bilei çiziyorum... ilk okul dörtten ta askere kadar hep bir dergide karikatürist olmayı hayal ettim.. ama olmadı... lise birdeyken SUAT ÖZKAN eskizlerime baktı.. yüzyüze hiç görüşmedim onunla.. dost aracılığı ile.. "hikayeler iyi ama çizimler acemi" demiş.. doğrdu da demişti.. o zamanlar lise birdeydim.. çizimler acemiydi.. gençtim.. toydum.. sonraları tekrar LEMAN dergisine çizimlerimi gönderdim.. zarfın içinde sayfalar dolusu çizimlerimi iadeli tahadütlü ( nasıl yazılıyor bilmiyorum ) gönderdim....çok da fazla göndermedim elbet.. ama belli aralıklarla gönderdim işte.. iyi demediler.. kötü de demediler.. hiç bir şey demediler.. hiç gidip de bizzat görüşme fırsatımda olmadı.. zaten vazgeçtim sayılır..



askere gitmeme bir kaç yıl kala ORHAN VELİ KANIK'la tanıştım.. o an anladım ki ben şiirlere de aşığım.. ORHAN VELİ KANIK'ı okurken o adamın ince ruhlu, harika bir insan olduğunu hissettim.. ORHAN VELİ KANIK'ın resimlerini bir kez olsun bile bakmadım.. özellikle bakmadım.. çünkü onun suretini kafamda çizmiş bulundum.. böyle kalsın istedim..



en çokboş olduğum.. yani kafamın içinin sadece ilham perileriyle dolduğu vakitler sadece sonbahar vakitleridir.. benim en ama en sevdiğim mevsim.. yağmur altında ıslanırsın böyle.. çok severim.. bazen gerçekten de o yağan yapmurun kutsal olduğuna inanırım.. diğer mevsimlerde birikmiş günahlarımızı alıp götüren, bizi arındıran kutsal bir yağmur olduğuna inanırım... hayatımda olmazsa olmazlarım vardır.. bunalrdan biri sonbahar. ve yağmurlar.. diğerleri ise şöyle sıralanıyor... sigaram, kolam-kahvem ve elbetteki sırt çantam..
çantamın içinde enelr olduğunu bilmek ister misiniz?



- fazladan iki paket sigara..
- iki adet çakmak
-birazcık para
-küçük bir çanta içinde kuru boyalarım.. 120 küsür bi şey.. her an bi şey çizmek isteyebilirim..
- deodarantım
-ilaçlarım (aspirin, vitamin felan )
- her an okunabilecek çizgiroamn kitabı.. yeni eski farketmez.. her zaman okunma gibi bi özelliği vardır çizgiroamn kitaplarının..
-bir dosya dolusu eskiz.. ve boş sayfalar.
-bir küçük el feneri..
-bazen traş makinem
-bilgisayar manyağı olduğum için.. cd çantam... içinde boş cdler.. mp3ler..programlar var..
param osla bi de laptop alacağım.. ama o kadar kazanan bi insan değilim..
-iki adet güneş gözlüğü.. ikiside aynı.. biri yedek.. kırılırsa diye..

zaten çanta deprem çantası gibi olmuş gerçekten... pek bie şey demiyorum kendime.. bazen yuh diyorum.. ama ihtiyacım olan şeyler.. bi kadın kol çantasında nasıl makyaj malezemesini.. onu bunu taşıyorsa.. amaaann neyse.. :)

hayatımda hiç pişman olmadığım.. asla da pişmanlık duymayacağım tek şey sanırım askere gitmek oldu... çok güzel şeyler yaptım orda.. yaptığım en doğru şey askere gitmek oldu gerçekten de... askerliğimi Ankara Deniz Kuvvetleri Komutanlığı'nda yaptım.. benim görevim ne miydi.. ne değildi ki.. elbet silah tutarak yapmadm askerliğimi.. keşke doğuda da yapsaydım.. isterdim.. katkoğuş görevlisiydim anacım.. sonracığıma yazıbüro da görevliydim.. yazıcıydım ben.. sorna garsondum.. daha bi sürü şey yaptım tabi..



hayatımda ilk defa bilgisayara dokunmamış olsam bile.. bilgisayar başına vermeleri beni gerçekten de çok güzeldi.. "taburu çıkar.. şunları yaz.. bölük komutanına gitçen.. ordan tabur komutanına.. durma... yazmaya başla.." o aralar işte klavyem gelişti bayağı bi.. yazıbürodaki arkadaşlarla yapılan muhabbetler iyiydi.. tabi beni yazı büroya gökten almadılar.. ordaki arkadaş sayesinde olmuştu.. serhat diye bi arkadaş.. selam olsun ona burdan.. çok güzel bi insandı.. istanbullu birisi..



garsonlukta yapmıştım.. yüksek rütbeli subaylarımızın gelip yemek yediği yerde onlara hismet ettim.. çünkü onlar devamlı çalışıyordu.. belki size öyle koaly ve basit gelebilir ama bir asker asla boş durmaz.. aldığı parayı boşuna almaz.. (babam emekli astsubay benim.. amcam da öyle.. allah rahmet eylesin yükü babam da öyleydi.. kuzenim de şu anda marmariste astsubay.. ben bi şey olamadım.. :) )



tabi askerde en çok salladığım anlar kolahanede geçri.. orda diğer arkadaşlarımın yıkanan elbielerini ütülerdim.. hadi koçum çabuk bitir felan derken. .iki kişi yapardık biz bu işi.. yakup diye süper bi arkadaşım vardı.. onunla beraber.. çamaşırlar yıkanırdı makinede.. biz hemen kaytarırdık o ara.. kafetaryada bi şeyler yer.. içer.. turlardık.. sorna gelirdi ütü zamanı.. haydaa başlayın bakalım.. :) bi de o 40 kişinin bir takımı olmazdı.. bi sürü ıvır zıvır vardı.. onları ütüle.. üç kat yukarı taşı.. 30 X 3 desek.. 90 kıyafet.. takım felan.. her hafta sonu.. :)



tabi askerdeyken ben bi de gitarla tanıştım.. vay be dedim gitar.. zaten istiyordum çalmasını.. herkes çalıyordu.. hani böyle görüyorsunuz ya gitar çalanları.. waowww!! felan diyordum ben.. ama anladım ki o kadar da özel bi şey değil çalmak.. tabi güzel bi şey.. ama hani büyük insanlar gitar çalıyor felan.. amaan neyse işte anladınız.. gitarı orda tanıdım.. şimdi çok güzel bi gitarım var.. ağustos böceği gibi çalıyorum durmadan.. tıngır!!tıngır!!! :) bestem bile var yav.. :D